Een prachtige dag, volop zon. Daarvan moet je profiteren, dus naar kasteel Cannenburch in Vaassen gereden en vandaar een wandeling gemaakt. Had mijn zinnen gezet om het zeldzame ijshaar te fotograferen en dat is gelukt.
IJshaar, vind je uitsluitend op dode takken van beuk of eik bij lichte vorst in combinatie met een hoge luchtvochtigheid. Het fenomeen is al lang bekend maar heeft het tot 2005 geduurd voordat een verklaring gevonden werd. Zwitserse onderzoekers hebben aangetoond, dat ijshaar alleen kan ontstaan als de schimmel (zwamvlok) van in de winterperiode voorkomende en doorgroeiende zwammen als de Gele trilzwam (Tremella mesenterica) en de Zwarte trilzwam (Exidia glandulosa) in dood loofhout actief zijn. De bij de omzetting van het hout vrijkomende verbrandingsenergie houdt het hout iets warmer dan de omgeving. De verbrandingsproducten, water en koolstofdioxide, worden via de zwamdraden (hyfen) in het hout naar buiten uitgescheiden en het water bevriest direct, waardoor de haren van onderaf aangroeien. Deze ijsharen kunnen een lengte tot 9 cm bereiken.
De wandeling afgesloten met een kopje koffie in de taveerne onder het kasteel.
