Op onze een na laatste avond in Ouddorp nog even uitwaaien aan het strand. Eigenlijk waaide het iets te hard. A3 had zijn camera niet eens meegenomen. Inge gelukkig wel. We hadden namelijk geluk: het was net eb aan het worden waardoor we van plaat naar plaat konden lopen, tegen de achtergrond van een zonsondergang. In de loop van een uur veranderde het landschap compleet, werd sprookjesachtig. Er verschenen zelfs ruiters aan de horizon en letterlijk duizenden vogels op zoek naar lekkere hapjes.
